Wigilia kl. 7

Uczniowie klasy VII z niecierpliwością oczekiwali klasowej wigilii. Już po siódmej rano Amelka podgrzewała własnoręcznie przygotowane paszteciki, aby zdążyć na czas…

Szymon ustawił przy stole kilka wolnych krzeseł, gdyby nieoczekiwanie ktoś przyszedł (miał taka nadzieję, że może ktoś się pojawi). I wreszcie ta chwila tak bardzo wyczekiwana …, nie, nie prezenty (one wcale nie są ważne). Wreszcie można dzielić się bielutkim opłatkiem. I tu rozum natychmiast przegrał z sercem – życzenia wcześniej tak misternie układane uciekły w niepamięć, pozostały te, które dyktowało serce, choć wypowiadane szeptem, wpół zdania, przerywane milczeniem…

Marzenie Szymona też się spełniło, na wolnych miejscach przysiadali nauczyciele, rodzice, ba, nawet niemowlę. Kinga i Oliwka trochę już wyczerpane zajadały pośpiesznie smakołyki, gdy chłopcy wybierali się… z kolędą (wszyscy z klasy uwielbiają tę chwilę, więc i „żarłoki” nie chciały być gorsze). Zatem siódmoklasiści odwiedzali po kolei uczniów wszystkich klas śpiewając wspólne kolędy, po drodze zawitali do gabinetu Pani Dyrektor, do dzieci z oddziałów przedszkolnych oraz pamiętali o pracownikach obsługi. Kolędujących wszędzie chętnie przyjmowano, wszak nieśli głośno Radosną Nowinę. A gdy trzeba było już się rozstać, Kacper stanowczo protestował, że jeszcze nie czas…

Niestety, to tylko klasowy zegar zatrzymał się, jakby i on chciał, aby ta chwila trwała wiecznie i nie uleciała cichym westchnieniem… Radosnego przeżywania Świąt Bożego Narodzenia życzy klasa VII wraz z Wychowawczynią!